Nie znam żadnego Józefa Kreta. Bardzo proszę nic niekomu nie insynuować. Główny powód tego cyrku pod nazwa PFN jest taki, że wszyscy uważają, że znają się piłce nożnej, medycynie i reklamie. W tak nieprzewidywalnych okolicznościach jak piłkarski mecz diagnosta może mieć przypadkiem rację, w medycyjnie można mieć szczęście do cudów, natomiast w reklamie cudów nie ma, bo to jest proste rzemiosło. No ale wszyscy się znają :-)

Właśnie doszedł mnie słuch, że w PFN nie da się zrobić nic pożytecznego, bo działania narzucane są z samej góry - podobno aż ze szczytu Ministerstwa Kultury. Coś może być na rzeczy, bo się nawet zrymowało. Ale statut mówi, że PFN podlega Ministrowi Skarbu. Może ten statut jest fejkowy?

moim skromnym zdaniem w PFN znaleźli zatrudnienie "pieczeniarze etatowi", czyli nominanci nowego rozdania politycznego,którzy tam znaleźli zatrudnienie lepsze od dotychczasowego. Taka nagroda w postaci "renty politycznej".

Podobni do nich nigdy nie pracowali na wlasny rachunek, i nie ryzykowali włąsnym majatkiem (niech bedzie, że jego częśćią), zatem  ich wyobrazenie o promocji czegokolwiek to prawdopodobnie rozdanie zleceń posród "znajomych króliczka",  dla których pojawiła sie koniunktura politycznas ( i finansowa).  Odkucie się za lata posuchy, gdy inni znajomi innego króliczka mieli takie  szanse.

No i tyle.

Taka odpowiedź też przychodziła mi do głowy. Nie znam się na pieczeniarstwie i rentierstwie politycznym. Gdy próbuję sobie to wyobrazić, to jako rencista wolałbym dysponować budżetami w sposób mniej kłujący ludzi w oczy. Więc ta odpowiedź jakoś mnie nie przekonuje.

Zapomniałem użyć / powinno być 'PS' przed 2gim zdaniem mojego komentarza. 

Pomysł, żeby płacić ludziom za mówienie dobrze o Polsce jest pomysłem z zakresu stręczycielstwa, mam nadzieję, że nie muszę tłumaczyć dlaczego

No co Pan Panie Kamiuszku, publiczne pieniądze wydaje się, żeby wydać, a nie osiągnąć efekt. I nie efekt ma być osiągnięty a cel, którym bynajmniej nie było świętowanie czy zaproszenie do wspaniałej Polski. Reklama miała podprogowy przekaz - calujemy w Amerykanów…i mam nadzieję, że wielcy bracia tą wyrafinowaną subtelność dostrzegli i docenili ;)

Myślę, że o to chodziło, żeby najpierw był klimat Tytanica, potem katastroficzny smog, potem w ponurym groźnym świetle samolot, siwy pan co wyszedł po 30 latach z więzienia i spędza pierwszą noc w hotelu, drapieżna ponura Warszawa, nawet ta dziewczyna z oddechem co nie czyta Lema a Fundamentals of Robotics Engineering pana Poola (inżynieria społeczna robotów?). A kiedy już pojawia się dobry Amerykanin, grany przez Mela (celna uwaga – ze służb) oddaje niepodległy znaczek komuś kto z tyłu wygląda jak nasz prezydent? ;) „Masz, baw się, dopóki nie załatwię innych spraw”. Następnie odchodzi, wcale nie w celach zabawowych a raczej na tajne spotkanie AA w Waszyngtonie. A w tle znowu samolot, trudno powiedzieć czy LOTu. Atmosfera do zapakowania walizek, by lecieć świętować, czy wziąć oddech w Polsce średnia. W zamian odwrócona plecami, odchodząca postać i poczucie opuszczenia. Nie wiem co robi teraz ten pan ze znaczkiem, ale pewno ciągle czeka na Mela w wejściu do hangaru.

Ale dziękuję, że dotknął Pan jednego z moich ulubionych tematów – reklamy. Dusiciel ciasteczkowej Nigeli „Monroe”, Charles Saatchi to w ogóle mój ulubieniec ;)

No więc, reklamy dla BA agencji braci Saatchi wyglądały troszkę inaczej niż nasza z Melem. Agencja reklamowa za niebagatelną pomoc w wygraniu przez Thatcher wyborów (genialne hasło Labour isn’t working) dostała od żelaznej damy nie tylko podziękowanie w słowach „współpracowaliśmy z powodzeniem”, ale i nagrodę w postaci robienia reklam dla British Airlines, w tamtym czasie państwowej linii lotniczej, nieefektywnej ze stratami ok. 300 mln funtów, zwalniającej przed prywatyzacją ze 20 tys. osób, z resztą prześmiewczo zwanej Bloody Awful… Kontrakt musiał być niezły, jak i perspektywy skoro Saatchi&Saatchi mający wcześniej już kontrakt z konkurentem BA musieli z wcześniejszego kontraktu zrezygnować, po to, żeby z upadającej angielskiej linii zrobić The worlds favourite airlines … Po takich reklamach jak Manhattan czy Red-eyed tak się stało, a latający BA zaczęli się czuć jak czempioni i super bohaterowie podróżniczego i biznesowego świata. A Face przeszła już do klasyki. 

Niestety w sieci nie ma dobrych jakościowo wersji tych filmików, przynajmniej ja na szybko nie znalazłam, ale nawet te które są, ludzi którzy znają stare reklamy z lat 80tych poruszają. Mel poruszył tylko PKiN.

Tak, tak, pan Darski sarmacką szabelką atakujący Kasię Figurę (minus 30 lat) owiniętą w sztandar właściwych barw... Daj pan spokój... ;)

A kurczę. Nie ma już Ministerstwa Skarbu, więc może to rzeczywiście "zasługa" ministra Glińskiego.

Fakt. Jest dużo dobrych inicjatyw pozainstytucjonalnych.

Bardzo Pani dziękuję za ten komentarz. Jeśli mnie pamięć nie myli, to tych firm było pięć.

PFN straciła znakomitą okazję, żeby obnosić się chwałą sanator LOTu. Wątpię, żeby reklama zadecydowałą o uratowaniu British Airlines od plajty. Choć na pewno mogła wspomóc. Pewnie było tak jak u nas, że rząd laburzystów zwijał interes, przyszła Thatcher i odbudowała firmę. Taka okazja dla PFN już się nie powtórzy.

Oczywiście. Stare dobre kampanie są po prostu dobre. Dzisiajsza reklama jest zupełnie inna. I chyba strasznie zlewaczała. Może napiszę notkę o jednym międzynarodowym festiwalu, nic szczególnego. Jest tyle ciekawszych rzeczy. Zobaczymy.

Film z Gibbonem widziałem dwa razy. Raz w przelocie, drugi raza sprawdzić czy mi się nie wydawało. Trzeci raz nie będę oglądał nawet dla Pani. Też miałem wrażenie, że ten przez Gibbona namaszczony na Polaka aktor, to ten sam co gra Adriana w "Uchu Prezesa". Zapamiętałem tę scenę z tego powodu, że jakoś jest finałowa w tym dziele, no i że ostatnio w SzN było o tym, że Ameryka podarowałą nam niepodległość w 1918 roku. To bardzo dobrze, że nie powstały te cztery królestwa, o których marzyło się Paderewskiemu. No bo jakby to wyglądało. Z łaski prezydenta USA Król Polski, Król Podlasia etc. etc.

Notkę pisałem nie po to, żeby się pastwić nad pojedynczym dziełem PFN. Choć oczywiście korci przelicytować, Mela agenta CIA. 
Konstrukcja jest do dupy, czysto hollywoodzka - nie w znaczeniu warsztatowym tylko narracyjnym. Jako że Żydzi mieli ogromny wpływ na Hollywood, to przyjmuje się, że motyw kina drogi i takie tam outsiderstwo brało się stąd, że po prostu Żydzi nie mieli swojego państwa. To nie jest moja interpretacja, to oficjalna wykładnia historii Hollywood. I ten filmik też raczej opowiada o Syjonistach, a może nawet Polinistach. Prawda, że pasuje? 

Gdy przyglądamy się naszej Ojczyźnie, to ujawnienie się Polski w 1918 roku lepiej oddałaby inna historyjka. "Wyobraź sobie, że masz w domu nieproszonego gościa". I widzimy sąsiada, który siedzi za stołem przy skrępowanych domownikach i moczy sobie nogi w misce. I tak dalej, niech będzie trzech tych sąsiadów zachowujących się podobnie nieznośnie, albo i jeszcze gorzej. I tak przez 123 lata. Trudna do wytrzymania atmosfera, po czym zostają dość gwałtwonie wyproszeni. I wielka ulga rodziny, mąż całuje żonę, dzieci się bawią, a na dokładkę przybywają w odwiedziny mili ludzie, jak rodzina, za przeproszeniem jak rodzina wolnych narodów. To jest historia o tym, co się stało oczywiście wykorzystująca motyw domu i "zwykłe, życiowe" sytuacje dla emocjonalnego wciągnięcia widza. No tak dla zabawy, bo problem jest gdzie indziej. Nie w historyjkach i filmikach tylko w celowości ich robienia

Jeszcze raz dziękuję za komentarz. Szczerze mówiąc liczyłem na odwiedziny w notce "Flagi i flaszki"

Nie mogłam odwiedzić wcześniej, bo intensywnie zajmowałam się flaszką i flagą ;) szaleństwo zupełne, dopiero w weekend po wylądowaniu moze będzie oddech, więc obiecuję nasycić się inaczej :)

Nie można więcej razy oglądać tej reklamy, szkoda czasu. Ale koncept z Polinistami bardzo akuratny...właśnie chyba ten format zastosowano, a że nijak ma się do naszych domowych emocji, nikogo nie obchodzi, jak i to, że reklama była zrobiona dla "przeciętnego" Polaka. 

Dzisiejsze reklamy są rzeczywiście inne, mówię to z żalem, bo w latach dziewięćdziesiątych byłam fanką mieszkając jeszcze w UK. Proszę napisać o tym festiwalu. 

Tak trochę obok tematu, ale "call to action" nie tylko są domeną reklam. Moje ręce niedawno zostały poruszone przez to: https://www.facebook.com/LFAUIT/videos/2236704206402141/

czyli hicior zachęcający do odwiedzenia i pozostania w tolerancyjnej Francji, przy aplauzie na stojąco. Weszliśmy na nowy poziom artystycznego ujęcia miłości pomiędzy białą kobietą a jej niebiałym partnerem.

... Gibson, gdzieś w lotniskowym hangarze oddaje znaczek miniaturowej polskiej flagi, jakby się go pozbywając, a następnie wychodzi na płytę lotniska ku czarnemu samochodowi, którym w filmach sensacyjnych jeżdżą agenci FBI czy innego CIA...

bez owijaniania w byle co.

Przeurocze stworzenie.

No, oby PFN tego nie przeczytało! Dobrze Pan prawisz, palec na usta i cicho sza!

Mnie się akurat ten spot spodobał. Nie wiem jak będzie gdy obejrzę go po raz drugi po przeczytaniu Twojego wpisu i komentarzy ;-)

Dużo jest o obrazie a nikt właściwie nie komentuje monologu Mela. Może dlatego, że skupiłem się na słowach to nie zwróciłem uwagi na oprawę wizualną, a może dlatego, że jako fan Mela jestem totalnie bezkrytyczny do każdej produkcji z jego udziałem ;-)

Generalnie to wygląda to tak. Spot obejrzałem z ciekawości i po godzinie o nim zapomniałem.

Teraz muszę go "odgrzebać" i jeszcze raz uważnie obejrzeć :P

Swoją drogą zastanawia mnie dlaczego budżet tej produkcji jest tajny. PFN jest przecież instytucją publiczną :/

Bardzo dziękuję za kolejny dobry tekst. Kampania promocyjna Wielkiej Brytanii wobec poważnych kłopotów gospodarczych po II WŚ musiała w istotcie oprzeć się na czymś, co przyszło nam teraz określać jako "soft power". Mieliśmy więc The Beattles, Rolling Stones, The Who, no i pojecie "British invasion" którym określano podbój amerykańskich fal radiowych przez brytysjką muzykę rozrywkową. Elementem tej kampanii był również zespół Sex Pistols i Malcolm McLaren. No i w tym miejscu chciałem spiąć tę uwagę z tesktem Kamiuszka, albowiem istotnym elementem udanej kampanii reklamowej była oprawa muzyczna przygotowana przez McLarena dla całej World's Favourite Airline "Aria on Air" na motywie (zerżnięta) z Francuza Delibes:

Są też przykre odpowiedzi od Polaków np. w języku rumuńskim.

tłumaczenie z google:

"Dalej, bracie, co tu robisz? Jak możesz być taki głupi ... Ostatni bastion? Który bastion? Jak możesz powiedzieć coś takiego? To bardzo źle, że Polska nie chce brać muzułmanów, to nic do zniesienia."