Bardzo dziękuję. Gratuluję wpisu!

tym cytatem kończyliśmy wykład w Krajowej Izbie Gospodarczej, i - zapadła cisza. Konferencja Failway.

U mnie się ta linka w ulubionym egzemplarzu jakiś czas temu przetarła. Na szczęście tego oręża akurat dostatek. Najważniejsze by dziecięcej ufności i namolności nie zabrakło... W intencji Ojca Świętego, by dał radę. Jak ten elastyczny różaniec.

A wracając do tematu notki, to przypomniał mi się list św Pawła do Filipian a zwłaszcza fragment:

"...Bracia, chcę, abyście wiedzieli, że moje sprawy przyniosły raczej korzyść Ewangelii, 13 tak iż kajdany moje stały się głośne w Chrystusie w całym pretorium4 i u wszystkich innych. 14 I tak więcej braci, ośmielonych w Panu moimi kajdanami, odważa się bardziej bez lęku głosić słowo Boże. 15 Niektórzy wprawdzie z zawiści i przekory, drudzy zaś z dobrej woli głoszą Chrystusa. 16 Ci ostatni [głoszą] z miłości, świadomi tego, że jestem przeznaczony do obrony Ewangelii. 17 Tamci zaś, powodowani niewłaściwym współzawodnictwem, rozgłaszają Chrystusa nieszczerze, sądząc, że przez to dodadzą ucisku moim kajdanom. 18 Ale cóż to znaczy? Jedynie to, że czy to obłudnie, czy naprawdę, na wszelki sposób rozgłasza się Chrystusa. A z tego ja się cieszę i będę się cieszył. 19 Wiem bowiem, że to mi wyjdzie na zbawienie5 dzięki waszej modlitwie i pomocy, udzielanej przez Ducha Jezusa Chrystusa, 20 zgodnie z gorącym oczekiwaniem i nadzieją moją, że w niczym nie doznam zawodu. Lecz jak zawsze, tak i teraz, z całą swobodą i jawnością Chrystus będzie uwielbiony w moim ciele: czy to przez życie, czy przez śmierć. 21 Dla mnie bowiem żyć - to Chrystus, a umrzeć - to zysk..." 

Z pozdrowieniami dla autora i komentatorów. 

Dziękuję.

Najserdecznie dziękuję. Uff, czuję się usprawiedliwiony z zabierania głosu w sprawach, w których szczególnie nie wypada ryzykować namącenia.

Najuprzejmiej dziękuję za komentarz. Ładny fragment.

To ja dziękuję

"No ale Pan Bóg wybrał życiową klęskę. Ani baby nie wziął, ani dzieci nie naklepał, ani kariery nie zrobił. Nawet jako coach się nie popisał, bo Jego najbliżsi uczniowie dali chodu, gdyż innych atrakcji się spodziewali. Przecież do pewnego momentu szło całkiem dobrze. Tłumy wiwatowały, establiszment naradzał się w panice i słał emisariuszy, nawet Piotrowa teściowa się ogarnęła (chyba - może źle zrozumiałem). Na każdym poziomie oznaki zbliżającego się sukcesu. A na końcu totalna klapa, strach i śmierć."

Dobre, tak jak cały tekst, ale to szczególnie w połączeniu z: "(tak jakby w razie W, ktokolwiek pytał, czy ma się ochotę umierać czy jednak jeszcze nie)"

oraz:

"Nawet jestem przekonany, że im więcej się robi tym ziemska klęska staje się pewniejsza."

Dzięki za światełko nadziei. Bez ironii. Przekornie albowiem widzę w tym nadzieję, bo jak sam pan pisze z klęski Najwyższy wyprowadza Dobro. Trzeba tylko zbierać siły na chwilę jakoby ostatecznej klęski, czyli, siebie upominam tym sposobem, czynić wysiłki w kierunku rozsądku, żeby nie przyszła przedwcześnie. 

Zaraz po beatyfikacji Ks. Popiełuszki i kanonizacji Jana Pawła II taka mi myśl zaświtała, że tak jak jego przejście Zbawcy przez Ziemię Świętą dla Apostołów, tak pontyfikat JPII dla nas i ta beatyfikacja Ks. Popiełuszki i kanonizacja JPII, były umocnieniem, pokarmem wzmacniającym na upokorzenia, które przyjdzie nam znościć. No i mamy zwycięstwo LGBTQ-Gender na tzw. uniwerkach, akademickie forum polsko-brytyjskie, śmierć uniwersytetu, wydmuszkowe szkolnictwo i zaciskająca się pętla ekonomiczna. 

Dziewczyny z "mojej redakcji" zbierają już chrust na stos dla mnie i szukają tej beczki prochu, która wystrzeli mnie w kosmos. Nie jest najgorzej, bo zabierają się za to jak za łapanie wszy, no i nie jestem sam, ale wylot to kwestia czasu.  

"pokarmem wzmacniającym na upokorzenia, które przyjdzie nam znościć" są od zawsze Psalmy. To jest tak niesamowite, że aż ciężko w to uwierzyć. Psalmy są bardziej aktualne niż najlepszy serwis informacyjny 

Proszę zajrzeć do tutejszej poczty

Coś w tym jest. 

To też jest jakaś pokusa, bo być w świecie (a nie ma wątpliwości, że to nie jest świat chrześcijański) to świadczyć swoim życiem o Chrystusie. A pycha czasami każe nam głosić kazania nie w porę, albo wykonywać demonstracyjne gesty (np.zmienić pracę otwarcie motywując to względami religijnymi). Nieliczni mają powołanie kaznodziejskie, większość ma po prostu żyć po Bożemu. I to jest bardzo trudne w tych realiach, bardzo. I nie można się łudzić, że zawsze da się pogodzić z normalnym funkcjonowaniem w realiach zawodowych, czy innych. Bardzo często się nie da. I może oznaczać np. degradację, czy wręcz utratę pracy. Ale to musi przyjść z zewnątrz.

Generalnie faktycznie jest tak, że kariera w ziemskim rozumieniu zwykle wyklucza pozostawanie w zgodzie z Ewangelią. Nie dlatego, że tak jest ex definitione, ale że świat się temu sprzeciwia. Ale najpierw trzeba jednak do tego sprzeciwu dojść, inaczej to zwykłe lenistwo/kunktatorstwo.

Tak. Wiem że stare :) Faktem jest że ktoś to ciągle wrzuca od nowa  (już chyba na trzecim kanale) sprawia wrażenie jakby czas się zatrzymał... Nie mówiąc o treści ciągle aktualnej, ale nie na tyle zapamiętanej żeby nie odnieść wrażenia nowości.

Kolejne zapisuję na dysku ale łapię się na tym że już to mam. Bo tytuły zmienione, a pamięć zawodna.

Przypowieść z Hiobem 

Ale i nie oznacza że nie należy do tego dążyć/unikać. Jak z każdą pokusą. Ale zgadzam się że to za mało:

"...Z wnętrza bowiem, z serca ludzkiego pochodzą złe myśli, nierząd, kradzieże, zabójstwa, cudzołóstwa, chciwość, przewrotność, podstęp, wyuzdanie, zazdrość, obelgi, pycha, głupota. Całe to zło z wnętrza pochodzi i czyni człowieka nieczystym..."

Jak to napisał niedawno coryllus, wystarczy położyć 50 zł na stole i udać że to nie moje... Mechanizm tak przy kredycie jak i wywłaszczeniu działa identycznie

http://dno-serca.pl/

@Krzysztof5
Z taką rzeczą to najlepiej do księdza. Też nie mogę pojąć, a zastanawiałem się nad tym tutaj:
http://kamiuszek.szkolanawigatorow.pl/nomen-omen-albo-czarcia-zapadka

problem tkwi w przksztalcaniu polityki kredytowej w narzędzia zwykłej przestępczości i drugi problem to kończenie relacji kredytowych w sytuacjach tzw. egzekucyjnych, czyli czy za 9 zl długu mozna zlicytować komus dom/mieszkanie/auto/..? odpowiedź w RP jest taka, że mozna i wynika to nie z literalnych zapisow prawa lecz ze srodowiskowych doktryn stosowania prawa i organizowania w sądach wyspecjalizowanych grup przestępczych [od falszowania dat na zwrotkach do powoływania fikcyjnych pelnomocników]

Przepraszam ale muszę zapytać... Czy sugerujesz że ja gdzieś podaję że wystarczy żyć bez kredytu by być szczęśliwym? Zaginasz waść rzeczywistość tego co napisałem :) Sam przeto powiadasz że kredyt to narzędzie które można użyć dobrze lub źle. Nie przeczę (na to właśnie podałem ów cytat z Biblii)...  Ale to nie usprawiedliwia samego mechanizmu kredytu, który psuje i neguje takie (nazwijmy je) wartości jak własność czy oszczędność. No i smutną jest kwestia towarzyszącej temu rzeczywistości, komu to tak naprawdę potrzebne, i kto głównie na tym korzysta. Ja się z nią godzić nie zamierzam i wcale nie uważam tego za kult kargo. Poza tym powiedzmy sobie szczerze, bunt przeciwko takiej rzeczywistości to wyłącznie moja osobista tragedia :) Dobry Bóg mnie z tego rozliczy. A jak mnie ktoś pyta czy powinien wziąć kredyt to mówię dlaczego ja nigdy się nie zdecydowałem. I tyle

niesmialo dalem cytat z o.Jacka Salija

Kredyt to patologia. Monopol systemu bankowego i innych instytucji "finansowych" wyraźnie pokazuje o co w tym chodzi... Na poziomie państwa nikt się mnie nie pyta ale odsetki płacić każe. Na poziomie prywatnym do konca życia będę pamiętał ile był wart pieniądz i jaki kawałek powiedzmy mieszkania można było kupić zanim ten "tani pieniądz" zaczął dyktować ceny. To jest rzeczywistość tego dobrodziejstwa. Dlatego osobiście uznaję tylko pożyczki :) i to w baaardzo ograniczonym towarzystwie. I nikt mnie nie przekona że powinienem ten mechanizm rozpatrywać przez pryzmat "bo tak juz jest". Pamiętam jak było i nie da się tego od zobaczyć. Natomiast nikogo nie namawiam do pójścia na barykady z tego powodu, ani nikim kto jest zmuszony brać kredyt nie gardzę. 

A "wartości" było w nawiasie. Bo uważam tak jak Ty że trzeba czegoś więcej żeby własność stała się/była wartościowa.

Pozdrawiam

Z tego co wiem to jest to złe tłumaczenie ...

Winno być -nie dozwól abyśmy byli wodzeni (kuszeni) [bo nie wiadomo czy przetrwamy]

Dziękuję.

Czy w "miłujcie nieprzyjaciół" i "abyście się wzajemnie miłowali" i "kochaj bliźniego swego" jest w oryginale to samo słowo? 

Pomyśl tylko w ilu milionch egzemplarzy i w ilu językach krąży obecna wersja?

Nie wiem, jak mi wyszła ta notka, ale starałem się w niej wezwać do opamiętania. Dlaczego mamy coś zmieniać w Pater noster?

Warto wnikać, żeby lepiej rozumieć. A nie wnikać, aby od środka rozsadzać. 

oj byłabym ostrozna

Ta modlitwa jest poza tym ważnym składnikiem kultury i zmienianie jej słow byłoby -moim zdaniem - mieszaniem w tradycji (choć słyszałam że nad tym "pracują".)

Mi samej brakuje w Ewangeliach  "onego czasu" ktory to zwrot słyszałam w dziecinstwie i jeszcze paru innych zwrotów z tłumaczen przedsoborowych -często dziś wygładzających pierwotny kontekst.

TO i cóż że juz sie tak nie mówi? ALe tak mówili nasi ojcowie dziadowie etc.

Tak samo jak brakuje mi śpiewu w kościołach starych, często jeszcze średniowiecznych pieśni (cudowne zwłaszcza Maryjne!) a zamiast nich "piosenki" hej ta hejta  i jeszcze w skali lidyjskiej (jak myslisz koteczku: kto jej dzis na codzień uzywa?) A chorału gregorianskiego nie uświadczysz.

"W moim " niebie (gdy juz sie tam w końcu dostanę) Choral będzie rozbrzmiewał cały czas, bo to naprawdę niebiańska muzyka.