Nasza ucieczka z Egiptu trwa już 36 lat. Jeszcze 4 i mamy szansę dobrnąć a przynajmniej przestać kręcić się po pustyni. Zanim zacznie się rysować Ziemia Obiecana, proponuję zerknąć z wysokości góry Nebo wstecz, by zrozumieć to, co z naszym narodem się wyprawiało i dlaczego wyprawia się nadal. Nie jest to rys historyczny, raczej osobista chwila uświadomienia sobie przyczyn błądzenia i powodów zagubienia.

Mojżesza określa się jako najpokorniejszego z ludzi. Pokora to stanie w prawdzie, więc nazwijmy go po prostu najprawdziwszym z ludzi lub człowiekiem o prawdziwej tożsamości. Jego przeciwieństwem jest osobowość narcystyczna. Nasze nieszczęście polega na tym, że za przewodników mieliśmy takich typów jak Wałęsa. I konsekwencje tego trwają.

Aby naszkicować, co w naszej Polsce się wyprawia, opiszę relację elity - wyborcy jako patologiczną relację narcyz - ofiara. 
Narcystyczne cechy sprzyjają karierze politycznej i medialnej, taką mamy intuicję i nikogo taka teza nie zaskakuje, więc takie przyjmiemy sobie założenie: elity III RP są narcystyczne i poddają wyborców manipulacjom.

Spostrzeżenie z pozoru błahe i mało inspirujące, ale przyjrzymy się narcystycznej przemocy i jej skutkom dla ofiary.
Temat psychologicznie jest bardzo modny. Na szczęście w zalewie mądrości ludowych można też znaleźć fascynujące przykłady i opisy mechanizmów psychologicznych, które wieją chłodem ożywczej grozy. Długotrwała ekspozycja na oddziaływanie narcyza dewastuje każdą psychikę.

Narcyz to ktoś bez prawidłowo ukształtowanej osobowości, zamiast niej ma osobowość fałszywą, dla której podtrzymania potrzebuje ciągłego potwierdzenia od świata zewnętrznego w postaci zasilania podziwem i poczuciem władzy. We wczesnym dzieciństwie poddany był traumatycznym doświadczeniom, które uniemożliwiły mu wytworzenie zdrowej psychiki. Takim doświadczeniem nie musi być coś, co rozumiemy jako nieszczęście, może nim być także nadopiekuńczość rodzica.

Nasze elity miały intensywne oba doświadczenia - grozę komuny i bycie pieszczochem komuny. Cały naród polski należy do najbardziej straumatyzowanych na świecie. I to jest okoliczność obiektywna i uchwytna w badaniach. Trudno aby wyrosłe w tym narodzie i w tych doświadczeniach elity nie były ponadprzeciętne narcystyczne, a polscy wyborcy szczególnie podatni na narcystyczne uwiedzenie.

Narcyz manipuluje ofiarą na dwa przeciwstawne sposoby. Bombarduje miłością idealizując ją, siebie i związek. Po czym niszczy ofiarę za pomocą kilku mechanizmów. Zanim te mechanizmy przełożę na zachowania obecne w polityce, zwrócę uwagę na ofiarę narcyza, bo to co się z nią dzieje, choć zdecydowanie mniej ostentacyjne, jest ciekawsze.

Narcyz kliniczny nie dąży tylko do podporządkowania sobie ofiary i czerpania korzyści psychologicznych i materialnych. Ostatecznym celem narcyza jest całkowitego zniszczenie ofiary. Tłumaczone jest to przez fakt, że jego psychika próbuje przejść proces oddzielenia się od matki, którego nie był w stanie przeprowadzić w dzieciństwie. Literacko rzecz ujmując, uwolnienie się z patologicznej zależności ma coś z matkobójstwa. Ofiara jest w początkowej fazie związku narcystycznego kochana miłością absolutną, idealistyczną, taką, z jaką może się równać tylko miłość oseska do matki. Po czym następuje bezowocna próba separacji i indywiduacji, której koszt ponosi ofiara. Zdegradowana, zniszczona, porzucona, a w skrajnych przypadkach kompletnie zdewastowana psychicznie aż do czynów samobójczych. 

Proces wykształcenia prawdziwej osobowości u narcyza nie może się powieść, więc jak gdyby nigdy nic znajduje następną ofiarę. Inaczej po prostu funkcjonować nie potrafi. Nie pozwala mu na to fałszywa tożsamość, której broni jak własnego życia, bo nie ma nic prawdziwego poza ukrywaną rozpaczą i biologicznymi popędami.

Proceder matkobójstwa tłumaczyłoby działania elity maniakalnie zmierzające do osłabienia, rozbicia i unicestwienia narodu, kultury chrześcijańskiej i najogólniej naszej “matki” Europy, które przecież są całkiem otwarcie wyrażane i wdrażane jako programy społeczno-polityczne. Nakręcanie imigranckiej nawały i niszczenie tożsamości, przedkładanie interesu unijnego, niemieckiego, ukraińskiego, klimatycznego, zwierzęcego, każdego wreszcie nad interesem narodu. Dochodzi do absurdów takich jak nadawanie rzece oswobowości prawnej, byleby tylko utrudnić wykorzystanie jej zasobów przez naród. 

Narcystyczne elity są tak samo niebezpieczne jak narcystyczny szef dla pracownika, narcystyczny rodzic dla dziecka lub narcystyczna żona dla męża. Ostatni przypadek brzmi szczególnie wodewilowo, ale kto doświadczył, ten się w cyrku nie śmieje, a kto nie doświadczył, może się zapoznać z relacjami osób, którym udało się wydostać z narcystycznej zależności. Doświadczenie obcowania z kosmitą wesołe nie jest.

Ostateczny cel, jakim jest destrukcja ofiary, to wisienka na torcie. Wcześniej narcyz czerpie liczne korzyści, których główną jest podtrzymywanie fałszywej tożsamości narcyza, a poboczne to korzyści materialne. Narcyz nie ma żadnego interesu w zmianie swojego postępowania, ponieważ przynosi mu ono za dużo zysków, a przez brak empatii żadnych dyskomfortów. Zostawię narcyza, który tak czy inaczej jest malowniczy, więc łatwo uchwytny i przejdźmy do opisu jego ofiary.

Jeśli chodzi o ofiarę, to ważne psychologicznie/psychiatrycznie spostrzeżenie jest mierzalne w badaniach fal mózgowych. Otóż narcyzmem można się zarazić. Długotrwały kontakt z narcyzem prowadzi do zmian zachowań ofiary. Łącznie z nabyciem psychopatycznych odruchów. Prostym przykładem psychopatycznego zachowania jest hejt na siedmioletnią córkę Nawrockich w wykonaniu kobiet i to w dodatku takich, które wykonują zawody zdawołoby się wymagające empatii.

W badaniach zauważono, że ludzkie mózgi potrafią się synchronizować. Za przykład podaje się wspólne muzykowanie. Mózgi współgrających harmonizują się tak, jakby zarządzał nimi jeden wspólny umysł. To zainspirowało do badań nad narcystycznym oddziaływaniem. 

Kluczowym dla rozumienia mechanizmu narcystycznego wpływy na ofiarę jest pojęcie introjektu. Introjekt to konstrukcja psychiczna, która posiada pewną autonomię w obrębie psychiki, w której jest wytworzona. Można nazwać ją głosem, albo za Ewagriuszem z Pontu demonem lub złą myślą. Introjekty są naturalną częścią także zdrowej psychiki. To jest ten wewnętrzny głos, który może nas chwalić za czynienie dobra lub ganić za czynienie zła. Uwewnętrzniony głos autorytetu takiego jak rodzic, nauczyciel. Introjekty zdrowe oceniają nas w sposób wyważony. Introjekt szkodliwy będzie przede wszystkim potępiał, wbijał w poczucie winy. Przypomina w tym szatana, którego Biblia nazywa oskarżycielem. Gdyby do czegoś porównać, to szkodliwy introjekt jest jakby wirusem komputerowym zaburzającym pracę systemu operacyjnego i innych programów, by w końcu przejąć całkowitą kontrolę.

Narcyz w fazie bombardowania miłością tworzy obraz siebie jako idealnego partnera i wszczepia go w psychikę ofiary jako introjekt. Jest to twór na obraz i podobieństwo jego fałszywego ja. Tworzy także wyidealizowany obraz samej ofiary oraz związku, który jest oczywiście każdorazowo związkiem niepowtarzalnie doskonałym. Takiemu oddziaływaniu łatwo poddają się osoby z deficytami. Straumatyzowane jak polski naród.

Ciekawe jest, że człowiek jest w stanie rozpoznać narcyza po 30 sekundach obcowania z jego profilem na facebooku czy równie krótkim oglądaniu filmowego zapisu zachowania narcyza. Z łatwością wyczuwamy narcyzów w sytuacjach, w których nie jesteśmy poruszeni emocjonalnie. Tę zdolność tracimy, gdy jesteśmy osobiście zaangażowani w jakieś wydarzenie. Takimi wydarzeniami są randki lub momenty historycznych przełomów. Obawy i nadzieje zaburzają odbiór, wystawiając na fałszywy urok i autorytet narcyza. Stąd grzanie emocji w polityce jako przydatne w procesie narcystycznego zniewolenia.

Gdy narcystyczne introjekty są już wszczepione w psychikę ofiary, to ofiara bierze na siebie ciężar podtrzymywania ich przy życiu, a tym samym podtrzymywanie fałszywej tożsamości narcyza. Każdy koszt, jaki ponosi ofiara , jest zyskiem narcyza. Im więcej ofiara inwestuje, wyrzekając się swojej prawdziwej tożsamości, zagłuszając swoje pozytywne introjekty, rezygnując z materialnych dóbr, dając się wykorzystywać po prostu, tym trudniej wydostać się jej z uzależnienia.
Gdy już dojdzie do synchronizacja fałszywych tożsamości i zagłuszenia prawdziwej, ofiara tańczy dosłownie tak jak jej narcyz zagra. I wtedy zaczyna się dewaluacja.

Narcyz systematycznie niszczy ofiarę, nie zapominając wszakże o okazjonalnym i coraz rzadszym bombardowaniu miłością, żeby ofiara nie uciekła i dała się wycisnąć do końca jak cytryna. No chyba, że znalazł już sobie nowe lepsze źródło zasilania, wtedy ofiara ląduje natychmiast na narcystycznym cmentarzu. Czasami dosłownie.

Zasadniczym celem narcyza, a więc procesu narcystycznej dewaluacji, jest unicestwienie ofiary, o którym w kontekście politycznym wspomniałem wyżej. Narcyz stosuje chwyty, które dadzą się uogólnić do kilku podstawowych technik. Każda z nich przynosi narcyzowie konkretne korzyści niezależnie od etapu i stanu ofiary. Dlatego narcyz nie ma interesu, by przestać być narcyzem, nawet gdyby chciał.

Triangulacja - jest to podkopywanie poczucia bezpieczeństwa ofiary i poczucia jej własnej wartości.
Polega na tworzeniu najprzeróżniejszych trójkątów. Czy to romantycznych, jak dołożenie do związku kochanki, czy to autorytetu, jak wprowadzenie do relacji autorytetu zewnętrznego. Im bardziej jest to autorytet dęty tym lepiej dla narcyza, dlatego że absurdalny autorytet upiornie konfuduje ofiarę. Takimi autorytetami prezentowanymi jako zwolennicy multikulti będą kraje, w których multikulti zakończyło się oczywistą klęską. Autorytetami będą międzynarodowe organizacje takie jak greenpeace lub akurat rządy krajów, którym po drodze z narcyzami, chociaż interesy tych krajów są w sposób oczywisty sprzeczne z naszymi.

Izolacja - izolowanie od rodziny i przyjaciół i wszelkich normalnych relacji. Myślę, że politycznym wymiarze jest to izolowanie od przeszłości, zerwanie relacji między dawnymi a nowymi laty i odizolowanie od własnych życiowych doświadczeń ofiary. To jest to ciągłe wybieranie przyszłości i lekceważenie historii jako źródła tożsamości. W wymiarze społecznym pewnego rodzaju izolacją jest wojna polsko-polska. Nie da się normalnie porozmawiać o niczym istotnym. Izolowaniem jest zamilczanie nieprawomyślnych osób i mediów. Generalnie tworzenie baniek informacyjnych. A także przekształcanie osób znających ofiarę w tzw. “stado małp” powolnych narcyzowi w niszczeniu ofiary.

Zawstydzanie, oskarżanie - od ordynarnego przypisywania cudzych win do subtelnieszych, ale równie zjadliwych żartów z historii, religii, obyczaju. Lub poszkwilanctwa usprawiedliwianego wolnością sztuki. Ogólnie rzecz biorąc, za wartościowe dla elit jest to, co zawstydza społeczeństwo, a bezwartościowe jest to, co buduje pewność siebie.

Poniżanie - polaczkowie, cebularze, moherowe berety, wieśniaki, zaścianek, niewykształceni, starzy, niewdzięcznicy, szmalcownicy, “brzydka panna na wydaniu”, “polskość to nienormalność”

Gaslighting - nie znam polskiej nazwy tej techniki. Chodzi o całkowite zaprzeczenie doświadczeniu osoby manipulowanej. Ciężko znaleźć robotę? Wydaje Ci się, bo gospodarka kwitnie. Prąd drożeje - przesadzasz, Tusk przecież zapowiedział obniżkę. Budujemy CPK (choć nie budujemy). Czujesz się zaszczuwany, wydaje ci się, bo jesteśmy tolerancyjni itd. Jak przegraliśmy wybory to znaczy, że były sfałszowane. Wypieranie się resetu z Rosją i ogólnie działaniu na szkodę.

Porównywanie - szczególnie w obszarach, w których nie mieliśmy szansy na równą rywalizację z innymi. Zresztą zawsze służy on podkopaniu tożsamości ofiary.

Projekcja własnych wad - przypisywanie nienawiści, zdrady, chciwości, znieczulicy ofiarom działania. To narcystycznym elitom wychodzi bardzo naturalnie, gdyż część z nich po prostu ma na rodzinnym sumieniu prawdziwe zbrodnie.

Stosowanie podwójnych standardów - jak Trump popiera waszego kandydata to skandal, jak von der Layen poparła naszego to super. 

To są amatorskie spostrzeżenia, mogę się w wielu miejscach mylić lub być nieprecyzjnym. Myślę jednak, że jakoś opisują relację między elitami a wyborcami w Polsce. 

Na koniec wypadałoby przedstawić wyjście z tej sytuacji. Podobno w terapii ofiara narcyza powinna zacząć od:

- odbudowy osobistych relacje z normalnymi, przyjaznymi ludźmi. Jest to niezbędne do uspokojenia, uregulowania rozstrojonej psychiki. Tu jest także realizowana potrzeba zdrowej przynależności, nazwijmy ją pokojowej przynależności w odróżnieniu do wojny fundowanej nam przez media

- powrotu do własnego ciała. Brzmi to trochę dziwnie. Jak rozumiem, chodzi o to, że rozregulowana psychika traci kontakt z najoczywistszymi cielesnymi doznaniami. W wymiarze politycznym będzie to chyba uświadamianie sobie swoich podstawowych potrzeb - tych, które są zaspokajane działalnością indywidualną, jak i zbiorową. Proszę zwrócić uwagę, że narcystycznej propagandzie, a także w osobistych kontaktach z przedstawicielem “stada małp” samo przyznanie się do tego, że głosuje się według osobistego interesu, jest okazją do ataku i oskarżeń o niemoralność takiej postawy.
 
- izolowania się od narcyza. Czasami jest niemożliwa, np. z racji posiadania wspólnego potomstwa, lub konieczności przebywania z narcyzem w robocie, a w polityce niestety podleganiu jego władzy. Gdy izolacja jest niemożliwa należy stosować strategię “szarego kamienia”. Nie dawać żadnej emocjonalnej pożywki narcyzowi - w mediach społecznościowych to chyba będzie nazywało się “głodzeniem trolla”.

- usamodzielnienie się. W relacjach osobistych jest to zapewnienie sobie źródeł dochodu, mieszkania i wszelkich potrzebnych dóbr niezależnych od narcyza. W polityce to chyba jednak będzie po prostu budowanie niezależności ekonomicznej, organizacyjnej i informacyjnej.

---

tagi:

	kamiuszek
	6 czerwca 2025 20:31

26     972    10 zaloguj sie by polubić